برای یه دوست

باور نداشتم تو هم دل به دریا بزنی

سیب حوا دستان تو را هم پر کرد

گاه زندگی من فقط مرور توست

در ملودی خاطراتم

چه لذتی داشت امروز تو را هزار بار نواختم

و تو هر بار گفتی که حس خواستن را نداشت

من به تکرارت عادت کردم

و تو به .....

نمی دانم..........

انسان

چرا ادمها همیشه در شروع قشنگترینن. وقتی برات فلسفی صحبت میکنن.برات شعر میخونن

از ارزوهاشون میگن که قصد فتح انجا را دارند و فلان فکر بزرگ را .همه معصومند و پایبند عشق 

اسطوره ای و وقتی همه ما خودمان میشویم میشویم همان انسان خاطی و فراموشکار میشویم 

همان که پی غریزه میرود پی بودنهایش .پی احساسش ..دیگر برایمان اسطورهای نیست

ما چرا پی فرشته ها میخواهیم ادم شویم.

کاش درک میکردیم که انسانیم