شنبه 14 دی ماه کمیته طرح برگزار میشود.دعا کنین طرح یه جای خوب همین نزدیکیها.کنار خونه مون باشه گفته باشم که اگه یه منطقه3/5 رفتم خودم خواستم نه این که مجبور شدم!!!!!!!!!!
این زنجیرهای که به نام احساس بر پایم بسته اند را باز میکنم این گرهها به دست باز میشود.دندان نمیخواهدکه .....خیانت هم نمیطلبد....اینقدر زمین گیر نشده ام.این زنجیرها را باز میکنم دردش چند قطره خون است ویادگارش سایه های دور ساق پایم.اما اسیر زمین نمی مانم.بعضی ها زمین گیرت میکنند.بعضی ها هم پای تو نمی پرند.برای همین است که میگویم تو مثل همه نبودی!!!!!!!!!!
سلام
قالب نو مبارک باران بانو
ایشالا که یه جای خوب٬ هرجا که دوست داری بیفتی :)
اون احساس آزادی و رهایی که بعد باز کردن اون زنجیرها به آدم دست می‌ده می‌ارزه به اون چند قطره خون...
بعضی‌ها مثه همه نیستند٬ اما گاهی باید گذشت... لااقل به خاطر خودت
وسیع باش و بی انتها!!!
اسیر زمین نمی مانم!!! خیلی با محتوا بود!!
به نظر من باید راه رو ادامه داد هر چند کسایی باشند که رفیق نیمه راه باشند و همپای آدم نپرند!!مهم اینه که تو برسی به جایی که میخوای!!!!!
من هم پریدن رو دوست دارم