از تو

               از تو

                            به من عزیزت

         هزار اسفند هم که بگذرد

          رسم الخط یادگاریت

           چون دانه های اسفند

                              در دلم غوغایی میکند

شهر دانشجویی

رفته بودم به خاطراتم سری بزنم.چقدر عوض شده بود شهر .یه چیزی تو همون مایه های ۳۰۰ سال خواب اصحاب کهف بود.ساختمان اموزش قلب که کامل شده بود.میدان بیمارستان هم را ساخته بودن.خلاصه با کلی تغییر دیگه.اثار فرهنگی هم دیده میشد<ویدئوکلوپ زده بودن تو بیمارستان.مرنینگ هم چای وکیک میدادن.دیگه یه نسل جدید میرسن.۴ماه پیش از این خبرها نبود.از این ها که بگذاریم .کلی خوش گذشت.دلم چقد واسه رکسانا تنگ شده بود.دوستام به محض ورودم اومدن وتجدید خاطرات کردیم. 

شهر دانشجویی همیشه واسم یه شهر متفاوت ویک دنیای بی غل  وغش میمونه.این بار که رفته بودم همه چیز مثه یه فیلم سینمایی واسم مرور میشد.  

روزهای خوشی که گاهی سعی میکردم با دلتنگی ازارش بدم

پرواز

من اینجا بس دلم تنگ است  

    هر سازی که می بینم بد آهنگ است 

        بیا ره توشه برداریم 

             قدم در راه بی برگشت بگذاریم 

                  ببینیم آسمان هر کجا آیا همین رنگ است.....